De musical Foxtrot van Annie M.G. Schmidt en Harry Bannink speelt zich af in de jaren dertig. Josien vertrekt naar de grote stad om te gaan studeren. Ze vindt een kamer in het pension van Mathilde. Het blijkt een pension voor artiesten te zijn. Zoals Jules en Lisette, beter bekend als het zangduo Jerry en Loulou. Hoewel ze nooit les hebben gegeven, doen ze zich voor als leraar Duits en zanglerares. Josien begint zich steeds meer thuis te voelen in de stad en als ze achter de ware identiteit van Jules en Lisette komt, is ze aangenaam verrast. Josien is veel voor Jules gaan voelen. Josien ontwikkelt zich meer en meer als een jongedame uit de stad, in plaats van haar bril draagt ze tegenwoordig lippenstift. Josien komt in een wervelwind van gebeurtenissen terecht. Josien is zo van streek door alles dat ze besluit zich zelfmoord te plegen. Maar ze wordt op tijd gevonden door Jules, die haar weer bij brengt.
Als haar vader langskomt is het tijd voor een goed gesprek. Hij besluit met de troostrijke en vaderlijke woorden: “Zo krijgen we allemaal onze klappen in het leven, kindje”. Waarop Josien alleen nog kan zeggen: “Ja vader, zeg dat wel!”